Dünyamız derken duygu, düşünce ve hayallerimize de kastederiz. Aynı duygu ve düşünceleri, hayalleri paylaşan kardeşlerimizle yol yürür, dünya içinde ayrı bir dünya kurarız. Bu bağlamda sendikamız da bizim duygularımızın düşüncelerimizin ve hayallerimizin hayat bulduğu dünyamız. Bu dünyanın hayat kaynaklarını manifesto ve ilkelerimizde belirledik. Şimdi dünyamıza dâhil olacak kardeşlerimizi bekliyoruz.

Dünyamız derken bir de siyasi ve dini inançları bir olan topluluğumuzu kastederiz. Biz dünya kelimesini sendikamız bağlamında bu anlamıyla kullanmak istemiyoruz. Çünkü işimiz eğitim, işimiz insan. Zira insan zübdei alemdir. Yani alemi özünde barındırır. İnsan onurunu zedeleyecek bir davranış ve söylemin içerisinde olanlar ise zübbei alemdir. İlkelerimizden biri olan insanlık onuruna saygı gereği dini ve siyasi düşünceleri insanları yargılama nedenimiz olmayacaktır. Bizim dünyamızda buna yer yok. Dininden dolayı zaten ahirette yargılanacak olanı dünyada yargılamak bize düşmese gerekir. Siyasi tercihler demokrasinin ve insanın özgürlüğünün neticesi olarak ortaya çıkmaktadır. Bununla herhangi bir derdimiz yoktur. 

Dünyamız derken bir de meslek grubunu ifade etmek isteriz. Mesela dünyamızı “Biz öğretmenler dünyasında liyakat ve ehliyete olan güven azaldı.”  cümlesinde bu anlamda kullanırız.  Bu cümle ise sonuna kadar hakikati barındırır. Okul müdürlerinin atanmasında kendilerine rol tayin edenler dünyalarına göre atamalarda bulunmak istiyorlar. Mesela bir sendika ilçede veya ilde bütün atamaları koordine etmeye, dizayn etmeye çalışıyor. Bazen öyle bir hale geliyor ki kendi üyelerinin bile arkasından iş çeviriyor. Bahane ise; Bizim dünyanın insanı değil! Aidatını aldığı kişinin kendisine ait olmadığını söylüyor. Asıl sıkıntı ise atamalara karışma hak ve cüretini nereden buluyor bu kişiler. Bu resmen devlet içinde paralel yapılanma değil de nedir. İmzaya yetkisi olmayanların atamaya yetkileri varmış gibi davranmaları ve bu durumun normal karşılanması maarif dünyamızı derinden yaralamakta liyakat ve adalete olan güveni zedelemektedir.

“Bizim dünyamızın insanı değil” cümlesini kullananlarla aynı dünyada yaşamak zorundayız. Bakıyoruz bakan ve bakanlık teşkilatının şekillenmesinde de “bizim dünya” tabirini kullanıyorlar. Adeta dünyalar savaşı yaşanıyor maarif camiamızda. Mısır da Yusuf peygamber hazine bakanı olduğunda acaba o dünyanın insanı mıydı? Ya da Peygamberimiz Kâbe’nin anahtarlarını daha iman etmemiş Osman Bin Talha’ya teslim ederken onun dünya görüşüne göre mi görevlendirme yapmıştı? Şunu artık net bir şekilde bilelim ki insanların inançları ile yaptıkları iş birbirinden bağımsızdır. Mükemmel bir inanca sahip olanlar mükemmel iş çıkarırlar diye bir kaide yok. Eğer mükemmel iş çıkaranlar mükemmel inanca sahip olanlar ise bizim ülkemizde ciddi bir sıkıntı var demektir. İşi ehline verip emaneti koruyup koruyamadığına bakmak gerekir. Dünyanın geçici menfaatleri bizi aldatmasın. Makam ve mevki bu dünyadaki bizim en büyük sınavımız.

Dünyalarımızın (bu ve öbür dünya) iyilikle dolması temennisiyle…