Dönmek ve dönüşüm kâinatın bize öğrettiği kavramlardır. Kâinatta dönmek önemli bir unsurdur. Gezegenler güneşin etrafında, elektronlar çekirdeğin etrafında dönerler. Dünya kendi ekseni etrafında dönerken gece ve gündüzün dönüşümlü olarak birbiri ardına gelmesini sağlar. Kâinattaki bu dönme hareketi İslam’ın beş esasından hac ibadetinin farzlarından tavafın yapılış şeklidir. Sufiler semalarında, aleviler semahlarında dönerek Allahı zikretmeyi tercih etmişler.

Kainat kitabından bir de dönüşümle ilgili bilgiler ediniriz. Yaşamın önemli kaynaklarından suyun dönüşüm içinde olduğunu bilmekteyiz. Basit olarak yoğunlaşma ve buharlaşma olarak anlatacağımız bu dönüşüm olayı güneş ışığı ve yer çekimi sayesinde dünya kuruldu kurulalı devam etmektedir.

Sadece su değil yine hayatımız için önemli fonksiyonları olan kimyasal elementlerin de dönüşümlerinden bahsedebiliriz. Örneğin;  azot döngüsü, karbon döngüsü, fosfor döngüsü, sülfür döngüsü vb.

İnsanın yaşamaya başlaması ve ölümü bile dönüşümler içermektedir. Muminun 12-14. ayetlere bir bakalım.

Andolsun biz insanı, çamurdan (süzülüp çıkarılmış) bir özden yarattık.

Sonra onu sağlam bir karargâhta nutfe haline getirdik.

Sonra nutfeyi alaka (aşılanmış yumurta) yaptık. Peşinden, alakayı, bir parçacık et haline soktuk; bu bir parçacık eti kemiklere (iskelete) çevirdik; bu kemikleri etle kapladık. Sonra onu başka bir yaratışla insan haline getirdik.

Topraktan yaratılıp toprak olmaya giden yola insan döngüsü diyebilir miyiz?

Ölüm neticesinde doğanın bir parçası haline gelişimiz bir geri dönüşüm değil de nedir? Öyleyse bu dünyadan gidişimiz aslında bir geri dönüşüm.

Okullarımızda geri dönüşümle ilgili kazanımlar sağlamaya gayret ediyoruz. Toplum olarak geri dönüşüm alışkanlığının kazanılmasında sınıfta kaldığımızı rahatlıkla söyleyebiliriz. Kainat ve insanın bizzat kendi serüveni bizim dikkatimizi geri dönüşüme çekse de ilgisiz kalıyoruz.

Okulların sona ermesiyle birlikte öğrencilerimizden okul kitaplarını geri dönüşüm için okula getirmelerini istiyoruz. Ama herhangi bir yaptırımı olmadığı için okullardan dağıttığımız tonlarca ağırlığındaki kağıt kaybolup gitmekte ve geri dönüşüme kazandırılmamaktadır.

Bakanlığımız öğrencilere okul başında kaç kilo kitap aldılar ise sene sonunda aynen getirmelerini zorunlu kılmalıdır. Bu zorunluluk bazı yaptırımları da beraberinde getirmelidir. Sıfır atık projesiyle ilgili güzel çalışmalar yapılmak isteniyor fakat önümüzdeki somut örnekte başarılı bir sınav veremezken sıfır atık şu an hayal görünüyor. Geçen sene 147 milyon kitap dağıtılmış. Kaç tanesi geri dönüşüme dahil oldu bilinmiyor. Okullardan giden kitabın okullara geri gelmesiyle girdi ve çıktı arasındaki fark hesaplanabilir. Şu an okullarımız dağıttıklarından daha az geri dönüşüm materyali topluyorsa ülke olarak kaybediyoruz demektir. Kitapların ücretsiz olmasına itirazım yok fakat geri dönüşüm için toplumumuzu zorlamamak zoruma gidiyor. Okul bu işlere zorunluluk getirirse toplumun her kesimi bu konuya dikkat kesilecektir. Bu konuya bir bakın isterseniz sayın yetkililer.