Acımak hem acıyanın hem de acınanın sıkıntı çektiği bir duygudur. Merhametten farkı acıyanın durumu düzeltmeye kudreti yokken, merhamette durumun izalesi için güç ve kuvvet vardır. Mehmet Akif; Safahat'ta, Seyfi Baba şiirinde “Ya hamiyetsiz olsaydım ya da param olsaydı” der. İnsanlara yardım etme düşüncesine sahip olup onlara yardım edememenin ıstırabıdır, şiirde dile getirilen. Acıma duygusu sadece muhtaçlar için geçerli değildir. Yani sadece muhtaçlara acınmaz. Acınacak duruma düşen güçlüler de vardır. Mesela gücünü ve yetkisini iyi kullanamayan, söylemleri ile eylemleri birbirini tutmayan insanlara da acınır.

Bu yazımızda, yetkili sendika ve onun yetkide olmasada başarısızlıkta ve tavırda ortağı olan sendikalara acımayı düşünüyorum. Kendilerini her defasında ilkeler ve değerler sendikası olarak gören, kuruş değil duruş önemli diyen bu arkadaşların söylemleri ile eylemleri arasındaki tezata bakıp onlara acıyorum. Son toplu sözleşmede bütün memurlar adına masaya oturup, sadece kendi sendikal geleceklerini koruma altına almak adına, ucube bir kararın mimarı oldular. Bunu yaparak tarihte yaşanan benzer durumların hamiliğini, gelecekte bu minvalde yapılacak eylemlerin de mihmandarlığını yapmış oldular.

Yani bu arkadaşlar sayımız az diyen ve Hz. Musa beraber mücadeleye katımayan Yahudileri haklı buldular.

Bu arkadaşlar sayıları 7 diye Ashab-ı Kehf'i mağaraya hapsettiler.

Bu arkadaşlar Nuh’un gemisine binenler az deyip binmeyenlerin davranışını haklı buldular.

Bu arkadaşlar Hz. Muhammed'in etrafında güçsüzler toplandığı ve sayıları az olduğu için iman etmeyenleri haklı buldular.

Yakın tarihimizdeki 367 garabetini ortaya çıkaranları onayladılar.  

Geçmişte yaşanan bu haksızlıkları onaylayanlar, bundan sonra olacak haksızlıkların da öncülüğünü yapmış oldular. Bundan sonra sadece ülkemizde değil, dünyanın neresinde olursa olsun sayıları az olanların haksızlık karşısında organize olmalarına engel olacaklara yol gösterdiler. Zalimlerin elini rahatlatacak kararlar alınmasının önünü açtılar. Baharı başlatacak o tek çiçeğin sürgünlerine darbe vurmaya çalıştılar. Ama bilmiyorlar; bahar geldiğinde çiçeklerin dökme sularla büyütülmediğini, her tarafın çiçeklenmesinin engellenemeyeceğini. Yeni kurulan sendikalar için getirilen yüzde bir sendikalaşma oranına, devletin ödeyeceği toplu sözleşme ikramiyesinin, bu oranın altında kalanlara ödenmemesi kararını alanlar ile altına imza atanlara, “winter is coming” diyor, arkadaşlara acıyoruz.  Bu arkadaşlar acınacak duruma razı oldular. Elimizde bu durumu düzeltmek gelmediği için, şimdilik acıyoruz. Merhametimizi de esirgemeyiz icap ederse.

Bu teklif bir önceki toplu sözleşme masasına getirildiğinde, bunun ahlaksız bir teklif olduğunu belirtmiştik. Şimdi de bu ahlaksız teklifin karşılık bulduğunu üzülerek görüyoruz. Yine kendimiz için değil, bu teklifin tarafları için üzüntümüz.

Bu sendikacımsılara kızmakla beraber, bunlara destek verenler de aynı şekilde acınacak duruma düşenlerdir. Çünkü sendikalar güçlerini üyelerinden alırlar ve buna istinaden hareket alanı kazanırlar. Aslında kanunun verdiği yetki ve imkanlar; sendikacılık yapmaya yeterli iken, kamuoyu oluşturmak ve sahaya etkin nüfuz edebilmek sendikanın teşkilatlanması ve sayısının artmasıyla mümkündür. Geçtiğimiz süreçte, sendikal hakkımızı kullanarak, kamuoyu oluşmasında üye sayısının önemli olmadığını da göstermiş olduk. Aklın ve vicdanın kabul etmediği PCR dayatmasına karşı çıkmayan bu sendikalar sessiz kalırken, sivil itaatsizlik eylem kararı alarak sendikacılık dersi verdik. Her toplu sözleşme öncesi yaptığımız titiz çalışmaları medya vasıtasıyla kamuoyuyla paylaştık ve gördük ki taleplerimiz Türkiye gerçekleriyle birebir uyumlu. Son toplu sözleşmede %50 zam istediğimizde gülenler, şimdi oturmuş maaşının eridiğini haykırarak ağlıyor. Sayımızın ya da sendikalaşma oranımızın, doğru bildiğimizi söylemekte önemli olmadığını gösterdik. Büyüyüp serpildiğimizde, hakkı söylemeyeceksek Allah büyümeyi de nasip etmesin. Haksızlıklara destek olup savunursak, Allah üyelerimize istifa etmek erdemini nasip etsin. Yarın bizim dışımızda sendika kalmasın diye ucube kararlar aldığımızda, üyelerimiz buna ısrarla karşı çıksın da yanlışımızdan tez zamanda dönelim. Yanlışta ısrar edersek tarihin tozlu sayfalarına göndersinler de, bir daha böylesi kararlara teşebbüs edenlere ibreti âlem olsun durumumuz. Sendika üyelerimizin bunu yapacaklarına eminim. Aynı performansı her defasında sendikalarını eleştiren, buna rağmen yetkili kalmaları için üyeliklerini devam ettirenlerden de bekliyorum. Zulme ortak oldukları için, onlara da acıyorum. Yeşilçam filmlerinde çaresiz bırakıldığı için kötü yola düşenlere acırdım. 'İyi insanlar yok mu?' diye yakınırdım. İyilere değil de, kötülere bulaşan karakterlere kızar, onları karaktersizlikle suçlardım. Şartlar sizi 88 TL'ye mahkum bıraksa da ülkeyi, buna reva görenlere mahkum bırakmamak sizin elinizde. Bu vebalde sizin de katkınız var. Bir müddet sonra size de acırız.